Terminologia i określenia typu „wykładzina antystatyczna”, „antyelektrostatyczna”, wykonana z materiałów „prądoprzewodzących” lub „rozpraszających” może dla osoby niewtajemniczonej brzmieć niejasno. Wbrew pierwszmu wrażeniu jakie można odnieść iż wykładzina prądoprzewodząca może przewodzić prąd, który w jakiś sposób może zaszkodzić użytkownikowi, takie pokrycia odprowadzają ładunki elektryczne, dbając o nasze bezpieczeństwo.
Antystatyczność pokryć podłogowych w ubiegłym wieku często będąca jeszcze dodatkową właściwością, obecnie to już standard. Cecha ta zapobiega powstawaniu na powierzchni ładunków elektrycznych. Na powierzchniach w wyniku tarcia powstaje napięcie, zależne zarówno od użytych materiałów, jak i temperatury oraz wilgotności powietrza – im bardziej sucho i większa jest temperatura, tym większy ładunek powstaje. Wartość graniczną stanowią 2 kV (kilovolty) napięcia elektrostatycznego. Wykładziny, które nie przekraczają tej granicy w normalnych warunkach użytkowania nazywane są wykładzinami antystatycznymi (antyelektrostatycznymi). Zjawisko elektryzowania się materiału w tym przypadku nie zachodzi.
Podłoża wykonane z takich materiałów nie „kopią prądem” w wyniku nagromadzonego ładunku elektrycznego, co niewątpliwie wpływa na komfort użytkowania. Dodatkową zaletą jest niegromadzenie się kurzu (zjawisko to można zaobserwować na kineskopach i monitorach).
Nie każda wykładzina antystatyczna jest prądoprzewodząca, każda wykładzina prądoprzewodząca jest antystatyczna
Zagłębiając się w technikalia… Wykładzinę charakteryzuje parametr – odporność skośna. Jeśli mieści się w przedziale:
- od 5 x 104 do 106 Ohma [Ω] to takie pokrycie charakteryzuje się właściwościami prądoprzewodzącymi (EC – elektro conductive).
- od 106 do 109 Ohma, jest to wykładzina rozpraszająca (SD – static dissipative)
- oporność wynosi powyżej 109 Ohma – jest to standardowa wykładzina.
Podłogi prądoprzewodzące – wykładziny o specjalistycznym zastosowaniu
Ten typ pokrycia stosowany jest w pomieszczeniach narażonych szczególnie na gromadzenie się ładunków elektrostatycznych. Stosowane są głównie w serwerowaniach, oraz wymagających specjalnej czystości pomieszczeniach przy produkcji elektronicznej, farmaceutycznej i innej gdzie wymagane są specjalne warunki czystości pomieszczenia. Wykładziny charakteryzujące się prądoprzewodzącymi właściwościami montowane są także w szpitalach, na salach operacyjnych oraz w pracowniach diagnostycznych – w pomieszczeniach gdzie występuje aparatura wrażliwa na ładunki elektrostatyczne, oraz w pomieszczeniach narażonych na wybuch.
Wykładziny prądoprzewodzące to najczęściej odpowiednio zmodyfikowane wykładziny PCV. Widoczne na ich powierzchni miejsca zaciągnięć, czarnych linii i punktów to miejsca w których zainstalowany został materiał odprowadzający ładunki elektrostatyczne. W celu łatwiejszego odprowadzania ładunków elektrostatycznych z zewnątrz do spodniej części wykładziny często stosowany jest również proceder powlekania specjalną substancją prądoprzewodzącą spodniej części pokrycia podłogowego. Później ładunek odprowadzany jest do uziemienia za pomocą specjalnych taśm miedzianych (taśmy miedziane możesz znaleźć w naszej ofercie na sklepie)
Montaż
Pokrycie o specjalnych właściwościach wymaga specjalnej troski jeżeli chodzi o jego instalację, oraz użyte materiały. Stosowana chemia budowlana, czyli kleje, grunty są inne niż w przypadku standardowych wykładzin. Zalecane jest aby podłączenie posadzki do uziemienia wykonał profesjonalny elektryk, zapoznany z instalacją elektryczną danego budynku.
Po zakończonej instalacji wykładziny niezbędne są pomiary sprawdzające oporność skośną podłogi, w niektórych miejscach jak pomieszczenia szpitalne lub zagrożone wybuchem – pomiary takie powinny być przeprowadzane okresowo.
Źródło: empemedia.biuroprasowe.pl