Wykładziny elastyczne – jak nie pogubić się w terminologii technicznej.

Mnogość obecnie występujących modeli wykładzin elastycznych może przyprawić o zawrót głowy. Jeżeli jesteśmy laikami temacie wykładzin możemy tę głowę zupełnie stracić. W artykule poniżej wyjaśnimy poszczególne pojęcia, tak aby stając przed wyborem produktu do zakupu – wybrać świadomie produkt jakiego potrzebujemy.

Wykładziny elastyczne produkowane są na bazie PVC, stosowanego do wytwarzania tworzyw sztucznych o wyjątkowej wytrzymałości. Podstawowy podział to wykładziny homogeniczne i heterogeniczne. Podział ten zorientowany jest na budowę i ilość oraz skład surowców zawartych w wykładzinie.

Wykładziny homogeniczne są jednolite w swej strukturze, przez całą swoją grubość mają jednakowy kolor i wzór. W wyniku swoich właściwości nawet po kilkunastoletnim użytkowaniu pozostają niezmienne. Są odporne na ścieranie, zarysowanie i zabrudzenia, oraz szczelność i odporność chemiczną. Kiedyś wykładziny te miały zastosowanie głównie przemysłowe, obecnie w wyniku rozwoju stosowanych technologii nadaje im się parametry podobne do wykładzin heterogenicznych. Wykładziny homogeniczne są cięższe i sztywniejsze od wykładzin heterogenicznych, mają jednak trochę niższą odporność na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne.

Wykładziny heterogeniczne składają się w uproszczeniu z wierzchniej warstwy użytkowej, oraz grubszej spodniej warstwy konstrukcyjnej. Często stosuje się także zbrojenie z włókna szklanego poprawiające stabilność wymiarów. Dzięki dużym możliwościom odtwarzania wzorów wykładzina heterogeniczna może imitować dowolne struktury materiałów, takie jak drewno, kamień, metal, beton, oraz szkło. Ze względu na dużą wytrzymałość znajduje zastosowanie w miejscach bardzo intensywnego ruchu, np. tam gdzie normalnie położone drewno uległo by szybkiej degradacji. Należy wziąć pod uwagę, że przy zniszczeniu wierzchniej warstwy wykładzina heterogeniczna traci swe walory estetyczno-użytkowe. Niekiedy warstwa ścieralna, w celu zwiększenia jej wytrzymałości, jest wzbogacona o opiłki metali lub PCV.

Zarówno wykładziny homogeniczne jak i wykładziny heterogeniczne mogą mieć zastosowanie w obiektach i przemyśle. Parametrem technicznym, który odgrywa ważną rolę w możliwości instalacji wykładziny w określonym środowisku jest jej ścieralność.

Warstwa ścieralna, zwana także warstwą użytkową, w przypadku wykładzin heterogenicznych zawiera się w przedziale od 0,4mm do 1,2mm (standard to 0,5-0,7mm). Warstwa o takiej grubości zapewnia odporność na eksploatację, dogodne czyszczenie, oraz pozwala na łączenie wykładzin metodą spawania.

Wykładziny homogeniczne ścierają się na całej swojej grubości, warstwa użytkowa mieści się w przedziale od 2mm do 3mm, standard to warstwa 2mm-2,6mm. Dodatkowo obie grupy wykładzin wyposażone są w specjalne powłoki zapewniające ochronę przed bakteriami i grzybami.

W przypadku wykładzin homogenicznych mówimy o ścieralności, jeżeli chodzi o wykładziny heterogeniczne – także o klasyfikacji użytkowej. Odnosi się ona do wprowadzonej normy oznaczonej symbolem PN-EN 685. Norma ta rozróżnia trzy klasy użytkowe posadzek, wraz z liczbami określającymi wytrzymałość posadzek:

• domowe – zalres od 21 do 24;
• biurowe – commercial – zakres od 31 do 34;
• przemysłowe – industrial – zakres od 41 do 44.

Np. na przykładzie wykładzin domowych możemy powiedzieć, że:

• 21 – to wykładzina przeznaczona do małego natężenia ruchu,
• 22 – do średniego natężenia ruchu,
• 23 – do dużego natężenia ruchu,
• 24 – do bardzo dużego natężenia ruchu.

Im większy numer, tym większa wytrzymałość wykładziny.
Kolejną cechą wykładziny która zostanie omówiona jest jej trudnopalność. Związana jest z nią norma CE. Wyróżnia się dwa zakresy:

• klasa trudnozapalności Bfl-s1 (Bfl – klasa trudnozapalności, s1 – emisja dymu) jest najbezpieczniejsza w użytkowaniu. W klasie tej graniczny strumień ciepła jest dwukrotnie mniejszy niż w klasie Cfl-s1. Wyróżniane klasy odporności ogniowej: od najwyższej A, do najniższej – E.
• klasa trudnozapalności Cfl-s1 – jest to norma dopuszczalna do użytkowania. Nie jest zalecana do stosowania w miejscach gdzie odporność ogniowa powinna być najwyższa.